این برنامه اشاره به جایگاه و رتبه زیر 20 ایران در مسائل مختلف علمی، اقتصادی، سبک زندگی و ... دارد که در فضای گرافیکی به صورت موشن گرافیک دو بعدی به ارائه اطلاعات و آمار می پردازد.

شاخص انرژی

موسسۀ منابع جهانی یا دبلیو-آر-آی، یک سازمان پژوهشیِ جهانیِ غیرانتفاعی است که در سال 1361 توسط یک وکیل محیط زیستیِ آمریکایی به نام جیمز گوستاو اِسپِت (James Gustave Speth) تاسیس شده و روی حوزه‌های غذا، جنگل‌ها، آب، انرژی، شهرها و تغییرات اقلیمی پژوهش می‌کند. بنا به آمارهای جهانی این موسسه، ایران در میان 195 کشور جهان، رتبۀ سیزدهم از نظر تولید غلات را داراست. این بدین معناست که ایران یکی از اصلی‌ترین تولیدکنندگان مواد غذایی است چرا که غلات مهم‌ترین بخش رژیم غذایی انسان‌ها را تشکیل می‌دهند. سازمان خواروبار جهانی، فائو، وابسته به سازمان ملل متحد نیز از نظر تولید گندم، ایران را در رتبۀ دوازدهم جهانی و از نظر تولید جو، ایران را در رتبۀ چهاردهم جهانی قرار داده که آمارهای موسسۀ منابع جهانی را تایید می‌کند. سازمان جاسوسی آمریکا، سی.آی.اِی، نیز در اطلاعات‌نامۀ خود نشان می‌دهد که ایران از نظر سرانۀ آبیاری زمین در ردۀ چهاردمین کشور جهان قرار دارد. هم‌چنین بنا به آمارهای بانک جهانی از نظر کل مساحت زمین‌های کشاورزی، ایران بیست‌ویکمین کشور جهان است. پیشرفتِ صنعتی در زمینۀ کشاورزی نیز از سوی بانک جهانی مورد نظارت قرار گرفته و ایران اینک از نظر تعداد ماشین‌های کشاورزی که روی این زمین‌ها کار می‌کنند رتبۀ بیست و دوم جهانی را دارد.

مهم‌ترین صادرات کشاورزی ایران در جهان که ردۀ اول جهانی را دارد، زرشک، پسته، خاویار و زعفران است؛ بسیاری از این محصولات اساسا ابتدا در اقلیمِ ایران به وجود آمده و توسط ایران به دیگر نقاط جهان معرفی شده‌اند. در ردۀ بعدی، خرما و زردآلو، دومین محصولات پرتولید در داخل ایران است. و در ردۀ سوم، میوه‌هایی مانند گیلاس، هندوانه، مِلون، سیب و انجیر قرار می‌گیرد.

با وجود اقلیم بیابانی، حدود یک سوم خاک ایران برای زراعت مناسب است؛ یعنی 51 میلیون هکتار. پیش از انقلاب، سیستم آبرسانی تنها به یک سوم زمین‌هایی می‌رسید که در اطراف سدهای بزرگ قرار داشتند و رشد تولید محصولات کشاورزی در آن سال‌ها به طور میانگین تنها 2 درصد بود. اما اینک رشد محصولات کشاورزی 60 تا 70 درصد شده  و در برخی زمینه‌ها میزان تولید حتی چندبرابر بیشتر شده است. تولید محصولات باغی کشور نیز در سال 1396 در مقایسه با سال 1356 یعنی بعد از چهل سال، بیست برابر شده است. این رشد خودش را در میزان مصرف و رژیم غذایی مردم نیز نشان می‌دهد. امروز، مردم 9 برابرِ دوران پیش از انقلاب میوه و سبزی مصرف می‌کنند. در حالی که در همین مدت چهل سال، در سطح جهان، میزان مصرف میوه و سبزی تنها 2.3 برابر رشد کرده یعنی رشد مصرف میوه و سبزی در ایران بعد از انقلاب، حدود 4 برابر میانگین جهانی بوده است. جالب اینجاست که تمام توان تولید کشاورزی کشور در پیش از انقلاب تنها توانایی تامین مواد غذایی برای نیاز 33 روز کشور را داشت اما اینک 90 درصد مواد غذایی مورد نیاز کشور در داخل کشور تولید می‌شود و حتی در بخش واردات نیز با گسترش صنعت سیلوسازی، ذخیره‌سازی گندم در مقایسه با قبل از انقلاب، بیست برابر شده است. این یعنی نیاز گندم کشور از نظر ذخیره محصولات داخلی و واردات خارجی نیز کاملا تامین می‌شود.